POEM : คนสวน

'via Blog this'

จาก : อ่านเอาเพื่อน

อย่าเก็บความลับแห่งหัวใจของเธอไว้เพียงลำพังเลย
บอกฉันสิ บอกฉันคนเดียวเท่านั้น ไม่มีใครได้ยินหรอก
เธอผู้มียิ้มอ่อนโยนเอย กระซิบมาเบาๆก็ได้นะ ไม่ใช่หูของฉันหรอก ที่จะได้ยิน แต่เป็นหัวใจของฉันต่างหาก

ค่ำคืนมืดลึกล้ำ บ้านเงียบ รังนกถูกปกคลุมด้วยความหลับ
บอกความลับในหัวใจของเธอมาเถิด บอกผ่านน้ำตาอันลังเลก็ได้
ผ่านรอยยิ้มอันอ่อนล้าก็ได้
ผ่านความเอียงอายอันแสนหวานหรือความปวดร้าวก็ได้

~ คนสวน ~
รพินทรนาถ ฐากูร 
Robindronath Ţhakur เขียน
แดนอรัญ แสงทอง แปล
สำนักพิมพ์สู่ฝัน