poem

หรือเมฆฝันรำเพยฤดูลม

1013461_10201094428618438_649612190_n
๏ เสียงเรือด่วนลั่นคุ้งเมื่อรุ่งสาง
ในเลือนรางม่านจำมิจางเสียง
ภาพหลังเขยื้อนคล้อยลอยลำเรียง
เรื่องราวเพียงผ่านไปหรือไรกัน
ครุ่นคำนึงกับความทรงจำบางบาง
มีอะไรอยู่บ้างหว่างความฝัน
ชั่วหลับตื่นคลื่นในคลองหมองลงครัน
ที่ตรงนั้นไม่มีแล้วเวลานี้
คนในภาพวาบหายกลายถ่านเถ้า
อะไรเล่าฉุดไว้ให้คงที่
ผู้ใหญ่กลายชราลงทุกที
ขณะเด็กน้อยคนนี้ไม่มีแล้ว
ท่านเขมานันทะเคยรำพึง
ถึงผู้เฒ่านายท้ายเรืออยู่แว่วแว่ว
วัยคะนองคล่องเลไม่เหลือแวว
เสียงเรือด่วนหายลับแล้ว ไม่เหลือเลย

เราผนึกบางอย่างไว้ในทรงจำ
ภาพเงาคล้ำงำอะไรอกใจเอ๋ย
เป็นเรื่องราวเก่าเก่าล้วนเปล่าเลย
หรือเมฆฝันรำเพยฤดูลมฯ
***
ภาพ : ชมรมคนระโนด

Share this post

Post a comment

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น

:ambivalent:
:angry:
:confused:
:content:
:cool:
:crazy:
:cry:
:embarrassed:
:footinmouth:
:frown:
:gasp:
:grin:
:heart:
:hearteyes:
:innocent:
:kiss:
:laughing:
:minifrown:
:minismile:
:moneymouth:
:naughty:
:nerd:
:notamused:
:sarcastic:
:sealed:
:sick:
:slant:
:smile:
:thumbsdown:
:thumbsup:
:wink:
:yuck:
:yum:

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)