หนังสงครามถูกสร้างไว้มาก โดยมากฉายภาพความเหี้ยมเกรียมของจิตใจมนุษย์ ความโหดร้ายทารุณสยดสยอง ฉากฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ยิวของนาซี ฉากสงครามเวียตนาม ฉากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง ฉากสงครามกลางเมืองถูกนำมาใช้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากหลากมุมหลายประเด็นแล้วแต่คนเขียนบทจะหยิบจับขึ้นมา ประดาผู้สร้างมักกล่าวว่าต้องการสะท้อนให้มนุษย์ตระหนักถึงผลของสงคราม
แต่ภาพความรุนแรงที่ถูกฉายย้ำฉายซ้ำนั่นเล่า สะท้อนอันใด
บอกเล่าความโหดร้ายของสงครามโดยประทับภาพละมุนลงในจิตใจ ตระหนักภัยสงครามที่ไม่ใช่ด้วยเสียงปืน คราบเลือดและน้ำตา
หรือหนังสงครามที่ดีไม่สมควรเป็นเช่นนี้
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น