poem

POEM : หยิบ



ผ่านมาจะหยิบไปตามใจต้อง
หรือแค่มองแล้วเผลอคิดพินิจนิ่ง
ภาพกับความ งามกับงาน ผ่านความจริง
ยังไพเราะเพราะพริ้งอยู่หรือไร
หยิบประทังปากท้องพอรองหิว
หรือหอบหิ้วฝากมิตรเรือนชิดใกล้
หรือหยิบสมจมจุนกักตุนไว้
หรือเผื่อเอาไปขายได้ราคา
หรืออาจใครเห็นเข้าไม่เข้าที
สิ้นราศีอับอายจะขายหน้า
หรือลองรื้อด้านล่างดูสักครา
อาจมีลูกใหญ่กว่าน่าสนใจ
หรือแค่วางไว้ล่อพอตกเหยื่อ
ใครหลงเชื่อเบ็ดก็เกี่ยวเหนี่ยวคนไว้
ชิมไปแล้วไม่ซื้อก็กระไร
หรือแง้มไพ่เผื่อตีโง่โปรฯ ดีดี

คิดมากความงามใจวางอยู่กลางเที่ยง
ขยับเบี่ยงชั่วประเดี๋ยวเหลียวดูซิ
เจ้าลิงจ๋อโดดมาหยิบซะดิบดี
ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็เปล่าวางฯ

Share this post

Post a comment

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น

:ambivalent:
:angry:
:confused:
:content:
:cool:
:crazy:
:cry:
:embarrassed:
:footinmouth:
:frown:
:gasp:
:grin:
:heart:
:hearteyes:
:innocent:
:kiss:
:laughing:
:minifrown:
:minismile:
:moneymouth:
:naughty:
:nerd:
:notamused:
:sarcastic:
:sealed:
:sick:
:slant:
:smile:
:thumbsdown:
:thumbsup:
:wink:
:yuck:
:yum: