poem

POEM : อาจเอื้อม



๏ ต่างห่างอย่างฟ้ากะดินมิเทียม
ก็หาเจียมรึกายตน
๏ เมียงหมายบ่อายมนะกมล
จะต่างตนมิต่างใจ
๏ บอกเถิดเจ้าหมายจะชายบุรุษะใด
จะมีใครรึควรเคียง
๏ แนบข้างประอรวรประเอียง
จะจำเรียงฤดีดาล
๏ เจ้างามกระไรบ่มิวาจา
กรุณายุพาวาน
๏ เอ่ยออกวจีวิลาสสราญ
กะละกล่อมหทัยโหย
๏ ประคองชีวาอุระระคาง
ทุระทางมาเดียวโดย
๏ ลมใดเมฆใดภทระโปรย
ละอองเล่ห์สิเน่หา
๏ อาจห่างก็จะมนสะเอื้อม
บ่มิเอือมมินำพา
๏ เพียงหมายจะใกล้วรสุดา
กระซิบบอก "รักเธอประเทศไทย"

Photo : Vyacheslav Mishchenko

Share this post

Post a comment

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น

:ambivalent:
:angry:
:confused:
:content:
:cool:
:crazy:
:cry:
:embarrassed:
:footinmouth:
:frown:
:gasp:
:grin:
:heart:
:hearteyes:
:innocent:
:kiss:
:laughing:
:minifrown:
:minismile:
:moneymouth:
:naughty:
:nerd:
:notamused:
:sarcastic:
:sealed:
:sick:
:slant:
:smile:
:thumbsdown:
:thumbsup:
:wink:
:yuck:
:yum:

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)